Sorbus domestica (jarząb domowy) to średniej wielkości drzewo liściaste występujące w południowo-wschodniej Europie, północnej Afryce i Azji Mniejszej. Ponieważ był ceniony za duże i smaczne owoce, jarząb domowy jest często spotykany w opuszczonych sadach jako posadzone drzewo. Jest to rzadkie, światłolubne drzewo, które rośnie w lasach liściastych i nie radzi sobie z konkurencją. Jarząb domowy rośnie powoli i zazwyczaj tworzy pojedynczy pień. Osiąga wysokość od 15 do 20 metrów, a jego korona ma kształt od owalnego do okrągłego.
Liście Sorbus domestica są nieparzysto pierzaste, matowozielone i ząbkowane na krawędziach. W październiku przebarwiają się na piękny żółty i pomarańczowy kolor aż do głębokiej czerwieni. Kwiaty są dość duże jak na Sorbus i pojawiają się od końca kwietnia do czerwca w luźnych kwiatostanach, które przyciągają wiele motyli, pszczół i innych owadów. Owoce są dość duże i mają żółty, pomarańczowy lub czerwony kolor. Zazwyczaj przypominają kształtem jabłko lub gruszkę. Stanowią pożywienie dla ptaków i małych ssaków i są także zbierane przez ludzi. Kora jest szarobrązowa, przez długi czas gładka, a później łuszczy się długimi prostokątnymi paskami. Zimowe pąki są również wyjątkowo błyszczące i lepkie.
Sorbus domestica jest użytecznym drzewem ozdobnym i jadalnym, które może żyć kilkaset lat, ale jest podatne na raka. Może być sadzone w każdej głębokiej, dobrze przepuszczalnej i bogatej w składniki odżywcze glebie. To ciepłolubne drzewo bardzo dobrze radzi sobie w suchych warunkach i rośnie na prawie każdym typie gleby, choć preferuje gleby o odczynie od obojętnego do kwaśnego. Jarząb domowy nadaje się do średnich i dużych ogrodów i krajobrazów, gdzie ma wysoką wartość ekologiczną. Przejrzałe owoce mogą być spożywane, ale równie dobrze nadają się na przetwory i napoje alkoholowe (wino jabłkowe), dżemy i soki. Drewno jest gęste i bardzo cenne dla stolarki.
