Zanthoxylum piperitum (żółtodrzew pieprzowy) to najbardziej znany gatunek w obrębie tego nieznanego rodzaju z rodziny Rutaceae (rodziny mydleńców). Żółtodrzew pieprzowy pochodzi z Japonii, Korei i północnych Chin. W Japonii drzewo to jest uprawiane od dawna, a jego nasiona są tam wykorzystywane (mielone) w różnych potrawach. Żółtodrzew pieprzowy rośnie wąsko i pionowo w młodym wieku, a ostatecznie osiąga wysokość około 7 metrów i, ze względu na spłaszczenie gałęzi w późniejszym wieku, taką samą szerokość. To małe drzewo lub średni do dużego krzew jest naturalnie wielopniowe i ostatecznie rozwija nieregularną okrągłą koronę, ale w porównaniu z innymi odmianami Zanthoxylum ma zwarty i schludny kształt.
Ciemnobrązowe gałęzie i gałązki żółtodrzewu pieprzowego są usiane parami ostrych jak brzytwa, płaskich, czerwonawobrązowych cierni. Na starszych pniach spłaszczają się one w postrzępione cierniste kikuty. Żółtozielone kwiaty rosną w spłaszczonych kwiatostanach i choć nie rzucają się w oczy, znajdują je owady. Czerwonawe, okrągłe i mięsiste owoce zawierają aromatyczne nasiona. Nieparzysto pierzaste, ciemnozielone liście składają się z od 11 do 19 listków. Główny nerw jest owłosiony i drobno kolczasty. Jesienią drzewo przybiera piękny, jasnożółty kolor, pięknie kontrastujący z czerwonymi jagodami. Szczególnie liście pachną cytrynowo i są używane w kuchni.
Zanthoxylum piperitum jest całkowicie mrozoodporny i szybko rośnie. Co więcej, ma niewielkie wymagania glebowe i nie jest podatny na choroby. Żółtodrzew pieprzowy stanowi ozdobę o każdej porze roku, a jego jadalność sprawia, że jest wyjątkowo pożyteczny. Co więcej, nieregularny kształt i liczne kolce sprawiają, że drzewo jest idealnym schronieniem dla ptaków. Ta botaniczna osobliwość jest wspaniałym nabytkiem do ogrodów, ale może także znaleźć miejsce w parkach i osłoniętych ogrodach dachowych lub w pojemnikach.
