Wszystkie drzewa formowane muszą być cięte każdego roku na nowo, w przeciwnym razie drzewo wróci do swojej naturalnej postaci. Przykład stanowi rozpinana na płasko lipa, która w naturze jest drzewem z koroną o regularnych gałęziach. Czasami zdarza się, że na określonym poziomie nie ma odpowiedniej gałęzi do rozpięcia i stworzenia pożądanego kształtu. W takim przypadku należy wykonać nożem niewielkie nacięcie w drzewie. W ten sposób dochodzi do zakłócenia obiegu soku, który zaczyna się gromadzić. Powstaje pączek (i gałąź), które pozwolą zasłonić ślepy mur.

Rozpinane na płasko drzewa doskonale nadają się do niewielkich ogrodów. Zapewniają one prywatność. Drzewa rozpinane na płasko zyskują swój kształt dzięki ich wiązaniu, prowadzeniu i odpowiedniemu cięciu. Aby to osiągnąć, należy korzystać ze środków pomocniczych takich jak szkielety bambusowe lub łuk z żelaza i drut do wiązania. Rozpinane na płasko owocujące najczęściej rosną przy ścianach, prowadzone po drucie lub jako wolno stojące drzewo. Szczególnie autentycznym sposobem uprawy owoców jest tak zwany zielony tunel (berceau). Często łączy się w nim grusze od spodu z winogronami jako drugą wierzchnią warstwę. Dzięki odpowiednim cięciom można nadać drzewom pożądany kształt. Jeśli chodzi o rozpinane na płasko drzewa owocujące, istotną rolę w obfitych zbiorach odgrywa wybór odpowiedniego drzewa.