De drakenbloedboom is een eenzaadlobbige boom uit de agavefamilie. Hij heeft geen jaarringen zoals een tweezaadlobbige boom en zijn leeftijd kan alleen maar geschat worden door het aantal vertakkingen te tellen. De eerste tien tot vijftien jaar groeit alleen de stam, daarna begint de boom pas te vertakken. De takken groeien ook tien tot vijftien jaar en vertakken daarna opnieuw. Voordat de kroon zijn mooie parasolvorm heeft bereikt, is er al een eeuw voorbij.
Het uiterlijk van de drakenbloedboom - en vooral zijn schubbige bast - heeft inderdaad wel iets weg van een draak. Maar zo komt hij niet aan zijn naam; deze is te danken aan de bloedrode hars. Men geloofde dat dit het bloed was van Europese draken. Deze werd gebruikt door middeleeuwse alchemisten en in de schilderkunst. Moderne alchemisten benutten de hars voor cosmetische doeleinden en als kleurstof. Italiaanse vioolbouwers voegen hem toe aan de lak, waardoor de viool een diepe kleur krijgt en mogelijk ook magische klanken gaat voortbrengen. Ook de medische wereld hecht grote belangen aan deze bijzondere boom. De hars bevat stoffen die ingezet worden in de strijd tegen kanker, bijvoorbeeld cytostatica tegen leukemie. Men vermoedt dat de boom meerdere medicinale stoffen bevat en onderzoekt de mogelijkheden.
De oorspronkelijk bewoners van de Canarische Eilanden – de Guanches – gebruikten de hars van de drakenbloedboom als helende zalf en om hun doden mee te balsemen. De boom speelde een grote rol in het religieuze leven van de bewoners. Een zeer oud exemplaar in de Orotava-vallei op Tenerife werd door hen uitgehold om als kapel te dienen. Deze boom was zo’n 18 meter hoog met een stamomtrek van 14,6 meter aan de basis. Men schatte hem enkele duizenden jaren oud.
