Larix decidua

Larix decidua (Europese lariks, Europese lork) komt van oorsprong uit de berggebieden van Midden- en Noord-Europa, waar hij groeit op rotsachtige hellingen en maar liefst 45 meter hoog kan worden. In cultuur blijft dit meestal beperkt tot een hoogte van dertig meter. De boom heeft lange tijd een smal piramidale kroonvorm. Op latere leeftijd wordt de boom breder en grillig, met een afgevlakte top en een breedte tot vijftien meter. Het silhouet van de krachtige groeier bestaat uit een kaarsrechte stam met sierlijk afhangende takken.

De Europese lariks bloeit in april met opstaande, kegelvormige rozerode bloemen. Na de bloei ontstaan kleine kegelvruchtjes, die in eerste instantie fel lichtgroen, in de late zomer diep roodbruin zijn. Ze blijven soms jarenlang aan de boom hangen. In het voorjaar verschijnen de frisgroene naalden in rozetten aan de kortloten. Larix decidua is een van de weinige bladverliezende naaldbomen die in het najaar naar knalgeel tot oranjegeel verkleurt. Na 21 juni ontwikkelt de Europese lork Sint-Janslot: de frisgroene langloten die zorgen voor een gestage groei van de boom.

Larix decidua is, ondanks zijn verfijnde voorkomen, een stoere boom die niet alleen goed gedijt in het bos. De soort is bestand tegen hete zomers en strenge winters en zolang de boom in de volle zon staat, is een winderige, koude groeiplaats geen enkel probleem. Dit maakt de snelle groeier interessant om te gebruiken bij herbebossing en een aantrekkelijke soort voor het creëren van een microklimaat in nieuwe parken. De Europese lariks houdt niet van natte venige of juist te kalkrijke droge gronden en kan absoluut niet tegen schaduw. Larix decidua groeit het best op diep doorwortelbare, vochtige, goed ontwaterde gronden.